رونمایی اسپیس ایکس از یک فرودگر ساده تر برای تسریع بازگشت به ماه
وبی کارت: شرکت فضایی خصوصی «اسپیس ایکس»( SpaceX) از یک فرودگر ساده تر که دارای بالابر جدیدی برای تجهیزات و خدمه خواهد بود، برای سرعت بخشیدن به برگشت به ماه رونمایی نمود.
به گزارش وبی کارت به نقل از ایسنا، شرکت فضایی «اسپیس ایکس»( SpaceX) حال که رقابت برای توسعه فضاپیماها به سبب تاخیرها باردیگر داغ شده است، با فشار ناسا طرحی جدید و ساده برای ساخت یک فرودگر جهت برگرداندن فضانوردان آمریکایی به ماه منتشر نموده است.
برنامه آرتمیس(Artemis) ناسا برای ایجاد حضور دائمی انسان در ماه، بدون شک بلندپروازانه است. در عین حال مانند تلاشهای قبلی آمریکا، مملو از هزینه های اضافی، تاخیرها و مشکلات فنی بوده است. یکی از تشدیدکننده ترین این تنگناها، ساخت فرودگر قمری بوده است، برای اینکه اگر راهی برای قرار دادن فضانوردان روی ماه نداشته باشید، حدودا وقت خودرا تلف می کنید.
طرح اولیه «اسپیس ایکس» ساخت یک فرودگر برمبنای موشک «استارشیپ» بود که هنوز در مرحله آزمایشی است. این فضاپیما نه فقط برمبنای آن ایجاد می شود، بلکه اساساً یک استارشیپ کامل و پایه با ایرفویل ها و سپرهای حرارتی خواهد بود. هدف نیز فرود آوردن حداکثر ۱۰۰ تن آذوقه روی ماه یا به قدر لازم برای ایجاد یک پایگاه کامل و پایدار می باشد.
این امر به چیزی خیلی فراتر از فرودگر نیاز داشت. همین طور به معنای بین ۱۵ تا ۳۰ پرتاب «استارشیپ» برای ملاقات با فرودگر در فضا در یک مدار حدودا مستقیم و انتقال ۱۲۰۰ تن سوخت برودتی فرّار برای فرود و جبران خسارات ناشی از جوشیدن سوخت قبل یا در طول ماموریت بود. قرار بود هر تانکر بطورکامل قابل استفاده مجدد باشد و بتواند برای فرود با موتور به زمین بازگردد.
همه اینها خوب و عالی است، اما برای ناسا که با فشارهای سیاسی و همین طور مشکلات موشک «سیستم پرتاب فضایی»(SLS) و فضاپیمای سرنشین دار اوریون(Orion) دست و پنجه نرم می کند، چندان خوشایند نبوده است.
یک عامل خصوصاً آزاردهنده این است که پروژه «اسپیس ایکس» عقب مانده است و نمایش فناوری انتقال سوخت برودتی در مدار تا سال ۲۰۲۶ به تعویق افتاده است.
باتوجه به این موضوع، شان دافی(Sean Duffy)، مدیر موقت ناسا در اکتبر ۲۰۲۵ خواهان سرعت بخشیدن به برنامه توسعه فرودگر قمری شد که شامل رقابت مستقیم بین «اسپیس ایکس» که قبلاً تنها پیمانکار بود و شرکت فضایی خصوصی «بلو اوریجین»(Blue Origin) می شد. این شامل درخواست ارایه طرح های اصلاح شده به ناسا تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۵ بود.
درنتیجه، «اسپیس ایکس» یک طرح فرودگر ساده ارایه کرده است. این طرح برمبنای نسخه ای ساده تر از «استارشیپ» با تکیه بر سرعت و ایمنی خدمه بجای ظرفیت کامل بار است. این به معنای از دست دادن خیلی از تجهیزات فضاپیما و همین طور شامل مخازن قابل مصرف و سایر اجزا برای صرفه جویی در وزن است. علاوه بر این، قرار ملاقات به مدار پایین ماه منتقل می شود که نیاز به انرژی کمتری دارد و در صورت نیاز به لغو مأموریت، ایمن تر است.
هدف از تمامی این کارها ساده سازی سخت افزار و اعمال مراحل مهم برای تسریع تأیید سیستم های مختلف روی فضاپیما و همین طور اصلاحاتی در «استارشیپ» است که شامل نصب یک جفت دریچه هوای جدید که هر کدام حجم بیشتری نسبت به ماژول آپولو لونار(Apollo Lunar) خواهند داشت و یک بالابر برای پایین آوردن فضانوردان به سطح، بجای بالا رفتن از نردبان ۳۰ متری می شود.
علاوه بر این، این طرح جدید تعداد سفرهای سوخت گیری مورد نیاز برای یک ماموریت فرود را بطور شایان توجهی به کمتر از ۱۰ سفر می کاهد.
«اسپیس ایکس» در اطلاعیه ای اظهار کرد: «استارشیپ» بازهم در آن واحد سریع ترین مسیر برای برگشت انسان ها به سطح ماه و یکی از عوامل اصلی هدف برنامه «آرتمیس» برای ایجاد حضور دائمی و پایدار در سطح ماه است. «اسپیس ایکس» هدف برگشت به ماه را در سریعترین زمان دنبال می کند و با همان چابکی و تعهدی که توانایی پرواز فضایی انسان را تحت برنامه خدمه تجاری ناسا به آمریکا بازگرداند، به این ماموریت نزدیک می شود.
بطور خلاصه به مفهوم بین ۱۵ تا ۳۰ پرتاب استارشیپ برای ملاقات با فرودگر در فضا در یک مدار حدودا مستقیم و انتقال ۱۲۰۰ تن سوخت برودتی فرّار برای فرود و جبران خسارات ناشی از جوشیدن سوخت قبل یا در طول ماموریت بود. همه اینها خوب و عالی است، اما برای ناسا که با فشارهای سیاسی و همچنین مشکلات موشک سیستم پرتاب فضایی (SLS) و فضاپیمای سرنشین دار اوریون(Orion) دست و پنجه نرم می کند، چندان خوشایند نبوده است. علاوه بر این، قرار ملاقات به مدار پایین ماه منتقل می شود که نیاز به انرژی کمتری دارد و در صورت نیاز به لغو ماموریت، ایمن تر است.
منبع: وبی كارت
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب