بررسی دلایل مرگ كارگر میدان نفتی
مرگ كارگرمیدان نفتی در هزارتوی حرف و حدیث ها
به گزارش وبی كارت علل مرگ كارگر میدان نفتی یادآوران در هویزه هنوز در هاله ای از ابهام است ولی همكارانش می گویند او به نان شب هم محتاج بود.
خبرگزاری مهر - گروه استان ها: مرگ «عمران روشنی مقدم» کارگر میدان نفتی یادآوران در هویزه هنوز هم محل ابهامات فراوانی است. مسؤلان و پیمانکار عقیده دارند که مرگ وی به شرایط کاری و دستمزد و مزایای وی ارتباط ندارد ولی همکارانش عقیده دارند در ایام منتهی به مرگ، مرحوم روشنی مقدم به نان شب هم محتاج بوده است.
مرحوم عمران روشنی مقدم از کارکنان شرکت پیمانکاری مؤسسه «نظم آفرینان ایمان» که در زمینه حراست و نگهبانی فعالیت می کرد، روز چهارشنبه ۲۱ خردادماه در محدوده چاه نفتی شماره ۱۹ در میدان نفتی یادآوران خویش را به دار آویخت.
روشنی مقدم سال جاری دریافتی نداشته است و درخواست مساعده مالی کرده است ولی ظاهراً شرایط کارگران بگونه ای نبوده که آنها برای چنین کاری مبادرت به نوشتن درخواست کتبی و نگهداری سوابق کنند و همین مساله سبب شده است، شرکت پیمانکاری اعلام نماید هیچ درخواستی از جانب روشنی مقدم برای دریافت مساعده به این شرکت نرسیده است.
همکاران کارگر چه گفتند؟
یکی از همکاران مرحوم عمران روشنی مقدم که نامش نزد خبرگزاری مهر محفوظ است، زوایای بیشتری از ماجرا را فاش می کند و می گوید: مرحوم روشنی مقدم تا ۱۲ فروردین ماه سال جاری سرکار حاضر بوده و پس از آن به مدت ۲۰ روز برای درمان در محل کار حاضر نمی گردد. نهایتاً وی ۲۰ روز در نبوده و پس از آن به محل کار خود رجوع و مشغول به کار می شود.
وی در گفتگو با خبرنگار مهر می افزاید: متأسفانه برخلاف عرف رایج، برای این ۲۰ روز هیچ حقوقی به وی تعلق نمی گیرد در حالیکه طبق قانون کار باید مرخصی استعلاجی یا استحقاقی برای وی در نظر می گرفتند و پایه حقوق را به وی می دادند.
همکار عمران روشنی مقدم ادامه می دهد: ما ۱۵ اردیبهشت ماه حقوق فروردین ماه خویش را دریافت کردیم ولی مرحوم روشنی مقدم هیچ دریافتی نداشت.
این کارگر در مورد دریافتی کارگران این میدان نفتی هم می گوید: سال قبل دو میلیون و ۱۰۰ هزار تومان دریافت می کردیم و سال جاری سه میلیون و ۲۰۰ هزار تومان دریافتی ما شد. قبلاً ما نهایتاً تا هفتم حقوق خویش را دریافت می کردیم ولی در این چند ماه حقوق ما با تأخیر پرداخت می شد.
وی اضافه کرد: برخلاف اعلام پیمانکار که گفته بود حقوق کارگران را ۱۵ هرماه می داد ما نهایتاً هفتم می دادیم یعنی حقوق اردیبهشت ماه که هنوز به ما پرداخت نشده است، ۲۳ روز تأخیر دارد برای همین به کارگران فشار وارد شد و از همه بیشتر به مرحوم عمران فشار مالی وارد شد.
این کارگر خاطرنشان کرد: مرحوم عمران تقاضای مساعده کرده بود ولی همه ما بلد نیستیم کتبی درخواست مساعده نماییم ولی پیامک های مرحوم موجود است که به یکی از معتمدان پیمانکار می داد. وضع مالی وی آن قدر بد شده بود که حتی پول نداشت با خود غذا سر کار خود بیاورد ولی شرکت توجهی به این امر نمی کرد. به جرأت می گویم نان برای خوردن نداشت و همکاران برای وی جمع می کردند.
یکی دیگر از کارگران هم در مورد شرایط کاری کارگران در میدان نفتی یادآوران می گوید: از آغاز سال جاری شرایط کاری ما سخت شد. پیمانکار که حدود پنج سال است این کار را گرفته به ما اعلام نمود که باید قرارداد ببندید در حالیکه قبلاً قرارداد با ما نمی بستند.
وی می افزاید: این دفعه یک قرارداد ۶ ماه جلوی ما گذاشتند که برخی همکاران از امضای آن خودداری کردند و عقیده داشتند غیرقانونی می باشد ولی صدای ما به جایی نرسید و به رغم اطلاع دادن به فرمانداری و سایر ادارات، ما به حق خود نرسیدیم و مجبور شدیم قرارداد ببندیم.
این کارگر میدان نفتی یادآوران ادامه می دهد: مسئول اداره کار هویزه اصلاً از ما حمایت نکرد و ما نتوانستیم به حق و حقوق خود برسیم.
عمران هنوز حقوق نگرفته
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی خوزستان در مورد مرگ این کارگر به خبرنگار مهر با اشاره به وجود چندین شرکت با حقوق معوق کارگری در استان می گوید: هرچند که دولت فعلاً به علت تحریم و ویروس کرونا با مشکلات مالی روبرو شده و هزینه های آن افزایش یافته ولی شرکت هایی باید پیمانکاری بگیرند که توان پرداخت حقوق و دیون کارگری را داشته باشند ما تمام قد پیگیری مطالبات کارگری را انجام خواهیم داد.
ارسلان غمگین در مورد فوت کارگر یکی از شرکت های نفتی خوزستان هم عنوان می کند: پیگیری این مورد به حوزه روابط کار اداره کل جهت بررسی فوری و ویژه محول و دستورات لازم در این خصوص صادر شد.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی خوزستان اضافه می کند: قرارداد کارگر متوفی ابتدا از تاریخ ۱۱ فروردین ماه سال ۹۵ آغاز و در تاریخ ۲۹ اسفند ۹۸ به پایان رسیده و مجدداً بعد از غیبت کارگر متوفی از آغاز سال ۹۹ تا ۱۱ اردیبهشت ماه سالجاری در ۱۲ اردیبهشت ماه نسبت به کارگیری مجددش تا زمان فوتش اقدام نموده است.
غمگین بیان می کند: خودم هم شخصاً در جلسه ای با حضور معاونت و کارشناسان روابط کار، بازرسی کار، اداره حراست و بازرس کار هویزه در اهواز به بررسی و جمع بندی مبحث پرداختیم.
وی اظهار می کند: سال جاری به دنبال اختلاف بین بعضی از کارگران و مؤسسه نظم آفرینان در مورد مفاد قرارداد کار ۵۵ نفر از کارگران از امضای قرارداد کار خودداری کردند.
غمگین بیان می کند: بر مبنای اظهارات و مدارک عرضه شده توسط نماینده مؤسسه حقوق و مزایای کارگر متوفی تا آخر اسفند ۹۸ پرداخت و تسویه حساب شده ولی حقوق و مزایای او از تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه تا زمان فوت پرداخت نشده است؛ همینطور کارگر متوفی قرارداد کار سال ۱۳۹۹ را امضا کرده و جزو کارگران معترض نبود.
وی در انتها اظهار می کند: حقوق و مزایای فروردین ماه کارگران در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ماه پرداخت شده است ولی تا این لحظه حقوق و مزایای اردیبهشت ماه به کارگران پرداخت نشده است.همان یک بیانیه
مؤسسه ای که نیروی انسانی نگهبانی و حراست از محدوده چاه شماره ۱۹ میدان نفتی یادآوران را تأمین می کند و دیگر حاضر به پاسخگویی به ابهامات در این حوزه نیست به همان یک بیانه خود بسنده کرده است.
در بخشی از این اطلاعیه مؤسسه «نظم آفرینان ایمان» آمده است: لازم به توضیح است که حقوق و مزایای ماه اسفند و عیدی و سنوات مرحوم محمدی روشن به صورت کامل و بر مبنای قانون کار و قرارداد منعقده پرداخت شده است که مدارک روزهای حضور ایشان در محل کار و اسناد پرداختی در پیوست یک عرضه شده است. در تاریخ ۲۹ اسفندماه ۱۳۹۸ قرارداد ایشان به علت یک مشکل شخصی تمدید نگردیده و بازگشت به محل کار منوط به حل مشکل مورد اشاره گردیده است که بر مبنای مدارک موجود که در صورت نیاز قابل عرضه است متعاقباً مرحوم به مدت ۲۱ روز در مؤسسه شفا تحت مداوا قرار گرفته و بعد از طی این دوران به محل کار خود بازگشته است.
در این اطلاعیه تاکید شده است: لازم به ذکر است که موعد پرداخت حقوق اردیبهشت، بر مبنای روال در پانزدهم ماه بعد یعنی نیمه خرداد بوده است که تا روز فوت کارگر با ۶ روز تأخیر و دیرکرد روبرو شده است؛ حال قضاوت با افکار عمومی و وجدان های بیدار است که آیا ۶ روز دیر کرد می تواند انگیزه ای برای ارتکاب به خودکشی آن هم در محل کار باشد؟ اساسا علل و عوامل و انگیزه وقوع این حادثه تلخ را باید در جای دیگری به جز محیط کار جست و ضروریست.
باید به قراردادهای ظالمانه آخر داد
رئیس مجمع نمایندگان خوزستان در مجلس شورای اسلامی هم روز جمعه وارد ماجرا شد و با صدور اطلاعیه ای اعلام می دارد که شنیدن خبر ناگوار جان باختن یکی از کارگران پیمانکاری شرکت نفت در مناطق نفتی جنوب غرب بار دیگر آژیر خطر بی عدالتی در تضییع حقوق قشر کارگر را به صدا در آورد و لزوم بازبینی در بعضی ساختارها و رویه های ناصواب اداری را بیشتر از پیش آشکار ساخت.
سید کریم حسینی در این بیانه تاکید می کند: باید به فعالیت پیمانکاران نیروی انسانی که قراردادهای ظالمانه و سودجویانه منعقد می کنند تمام کرد و این کار با راهکارهای واقع بینانه محقق می شود.
نماینده اهواز در مجلس شورای اسلامی اعلام می کند: تنوع قراردادهای کارگری، تاریخ محدود به کارگیری کارگران، عدم پرداخت به هنگام حقوق و مزایا، یک جانبه نگری در انعقاد قرارداد و عدم نظارت صحیح سازمان ها و ادارات ذیربط همه و همه سبب ناامنی روانی، عدم ثبات شغلی، اضطراب و استرس، بی عدالتی و اجحاف به کارگران شده است.
در این بیانیه تاکید می کند: مجمع نمایندگان مردم شریف خوزستان در مجلس شورای اسلامی ضمن ابراز تأسف شدید از حادثه ناگوار فقدان یکی از کارگران زحمتکش این مرز و بوم، به مدیران مربوطه برای رفع ایرادات فوق اخطار داده و از راه مجاری قانونی مشکلات کارگران را با جدیت و قاطعیت پیگیری خواهد نمود.
به گزارش وبی کارت به نقل از مهر، استان خوزستان پایتخت فعالیتهای نفتی کشور است و شرکت های بی شماری در این استان در بخش های مختلف فعالیت می نمایند. صدای اعتراض کارگران از تأخیر پرداخت حقوق و بی توجهی به مزایای آنها این روزها از هر گوشه ای به گوش می رسد.
وزارت نفت باید به صورت اضطراری به این وضع رسیدگی کند چون که خوزستان دیگر تحمل بحران جدیدی را ندارد و نباید نارضایتی شغلی آن هم در وزارتی مثل نفت آنقدر حاد شود که بحرانی به بحران های فعلی خوزستان اضافه کند.
در کنار تمام این شرایط مالی و غیرمالی و خانوادگی که برای مرگ مرحوم روشنی مقدم ردیف شده است یک نکته بسیار حائز اهمیت می باشد. نگهبانان میدان نفتی یادآوران در نقطه ای قرار دارند که آن قدر به کشور عراق نزدیک هستند که به سادگی پاسگاه کشور عراق و تردد مردم منطقه در استان میسان را مشاهده می کنند.
در چنین شرایط مرزی چگونه می توان قبول کرد که نگهبانی که مسئول حفظ امنیت چاه های نفتی است با چنین مشکلات مالی و خانوادگی دست وپنجه نرم می کند. باید این موضع ریشه یابی شود که در این نقاط حساس که حتی صدای فریاد ایرانی و عراقی ها به هم می رسد، چگونه تا این میزان نارضایتی شغلی وجود دارد.
گوشه های پنهان فراوانی در ماجرای مرگ غم انگیز عمران کارگر نفتی میدان یادآوران وجود دارد. وزیر نفت هم قول داده که یکی از مشاوران خویش را برای روشن شدن مبحث به منطقه اعزام کند. افکار عمومی در انتظار روشن شدن مبحث مرگ این کارگر هستند ولی اساسا مرگ کارگر به علت غم نان برای هیچکس پذیرفتنی نیست و مسببان آن باید با برخورد جدی مواجه شوند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب