انواع اینترنت ثابت در ایران
وبی كارت: اینترنت ثابت می تواند محدود به یك محدوده جغرافیایی خاص باشد كه اینترنت های ADSL، VDSL و FTTX را شامل می شود یا سرویس های ثابت بی سیم كه انواع وایمكس و TD-LTE را ارائه می دهند كه قابلیت اتصال بی سیم را دارند و می توان با مقایسه خاصیت های ارائه شده، به شركت های دارنده پروانه FCP برای دریافت هر یك از این خدمات رجوع كرد.
به گزارش وبی كارت به نقل از ایسنا، انواع سرویس های موجود اینترنت در ایران، به سبب داشتن خاصیت های متمایز از هم، برای كاربران با شرایط مكانی و موقعیتی متفاوت ارائه می شود. سرویس های پرسرعت فراهم شده از سرویس های ثابت تا نقطه به نقطه و درنهایت همراه را شامل می شوند كه هر سرویس نیز در خود دارای انواع مختلفی سرویس های متمایز از هم است كه كاربران اینترنتی بسته به شرایط و نیاز خود می توانند مناسب ترین سرویس را انتخاب كنند.
در سال های گذشته باتوجه به تعداد زیاد شركت های ارائه دهنده خدمات ارتباطی خصوصاً خدمات پهنای باند و ADSL در كشور، در چارچوب مجوزهای ISP/ISDP یا PAP سازمان تنظیم مقررات رادیویی ایران بعنوان مرجع صدور پروانه های ارتباطی و مخابراتی در ایران، تصمیم به ساماندهی و تجمیع این تعداد زیاد از اپراتورها و ارائه دهندگان خدمات ارتباط ثابت در زمینه های ارتباط تلفن ثابت یا پهنای باند اینترنت گرفت. حاصل این كار ارائه دو نوع پروانه/مجوز به اسامی پروانه ارائه خدمات ارتباطی ثابت (ServCo) و پروانه/مجوز ایجاد و بهره برداری از شبكه ارتباطات ثابت (FCP) است.
شركت های SERVCO توزیع كننده اینترنت به مصرف كننده نهایی هستند، چونكه برای ارائه خدمات اینترنتی باید از شبكه ارتباطی میزبان استفاده كنند. شركت هایی كه دارای پروانه SERVCO باشند، امكان ایجاد شبكه ارتباطی خاص خودرا ندارند و باید بر بستر یك شبكه ارتباطی میزبان به ارائه خدمات اینترنت پرسرعت یا تلفن ثابت و دیگر خدمات بپردازند. طبق تعریف سازمان تنظیم مقررات این شركت ها، وظیفه ارائه خدمات محتوایی، ارتباطی، انتقال داده و ارزش افزوده به مشتركین بر بستر شبكه موضوع پروانه اپراتور میزبان را دارند.
شركت های دارنده پروانه FCP از ادغام شركت هایی كه مجوز ISDP (توزیع پهنای باند اینترنت) و مجوز PSTN (ارائه خدمات تلفن ثابت) داشتند، به وجود آمدند. واژه FCP مخفف Fixed Communication Provider به معنای تامین كننده ارتباطات ثابت است، این شركت ها می توانند هرگونه خدمات ارتباطی و انتقال داده را بر بستر شبكه عرضه كنند و خدماتی از قبیل دسترسی به اینترنت پرسرعت، دسترسی به شبكه ملی اطلاعات، توزیع و فروش پهنای باند اینترنت، ارائه خدمات تلفن ثابت، تلفن مبتنی بر IP یا همان VOIP، خدمات وای فای، فیبر نوری و چند مورد سرویس دیگر را شامل می شوند.
شركت های تامین كننده ارتباطات ثابت FCP، به یك مكان مشخص و محدوده جغرافیایی خاص یا بستر فیزیكی محدود هستند و خارج از این محدوده مشخص، امكان استفاده از این سرویس وجود ندارد. هم اكنون ۱۷ شركت دارنده پروانه ایجاد و بهره برداری از شبكه ارتباطات ثابت (FCP) هستند كه لیست آنها در وب سایت سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی آمده است و كاربران با مقایسه تعرفه ها و خدمات این شركت ها می توانند سرویس مورد نظر خودرا انتخاب كنند.
اینترنت ADSL مخفف Asymmetric Digital Subscriber Line است و جزو قدیمی ترین سرویس های اینترنت در جهان است كه با استفاده از خطوط تلفن ثابت و بدون ایجاد مزاحمت برای تماسهای صوتی (اتفاقی كه در دایال آپ رخ می داد)، اطلاعات را از مراكز مخابراتی به روی مودم می آورد. اتصال اینترنت ADSL را می توان روی خطوط تلفن ثابت ایجاد كرد و نیازی به كابل كشی و نصب خطوط جدید ندارد. اینترنتADSL، ارزان و نسبت به انواع دیگر اینترنت پهن باند در دسترس و راه اندازی سریع و ساده تری دارد؛ با این وجود، محدودیت هایی همچون سرعت دانلود كمتر از ۲۴ مگابیت بر ثانیه و سرعت آپلود كمتر از دو مگابیت روبه روست.
اینترنت VDSL مخفف Very-high-bitrate Digital Subscriber Line و روی بسترهای كابل های شبكه است؛ بدین سبب برخلاف ADSL از خطوط تلفن ثابت شهری برای انتقال اطلاعات استفاده نمی كند و نیاز به كابل كشی دارد. البته سرعت دانلود روی اینترنت VDSL نزدیك به پنج برابر سرعت دانلود ADSL است و سرعت آپلود آن نیز ۱۰ برابر ADSL است.
اینترنت فیبر نوری (FTTx) مبتنی بر كابل های فیبر نوری است و از كابل های مسی یا خطوط تلفن استفاده نمی كند و كابل های فیبر نوری انتقال دهنده اطلاعات هستند. به سبب استفاده اینترنت فیبر نوری از سیگنال های نوری، كیفیت و سرعت بیش تری نسبت به ADSL و VDSL دارد و می تواند یك كیفیت و سرعت را بدون در نظر گرفتن فاصله كاربر تا سرویس دهنده ارائه دهد. فیبر نوری می تواند سرعت های دانلود و آپلودی بالغ بر یك گیگابیت عرضه نماید.
یكی دیگر از انواع اینترنت پرسرعت، سرویس های ثابت بی سیم (Fixed Wireless Access) است. شركت هایی كه دارای پروانه FWA هستند انواع وایمكس، TD-LTE و اینترنت نقطه به نقطه بی سیم را ارائه می دهند كه همان اینترنت پرسرعت ثابت هستند، با این تفاوت كه در همان حوزه مكانی قابلیت اتصال بی سیم را دارند و هم چنین امكان اتصال چند دستگاه، به صورت همزمان را فراهم می كنند.
اینترنت TD-LTE حداكثر سرعت آزمایشگاهی ۱۱۰ مگابیت بر ثانیه را دارد و حداكثر سرعت عملیاتی آن هم، ۴۰ مگابیت بر ثانیه برآورد شده است. محدودیت این سرویس قطع سرویس در صورت جابجایی بین آنتن ها، كاهش كیفیت سرویس با افزایش فاصله كاربر از آنتن و یا وجود اختلال های رادیویی، تعرفه بالاتر به سبب نوع سرویس، هزینه نصب و نگهداری بالا و استفاده اختصاصی از فركانس رادیویی است.
البته مسئولان معتقدند در ۱۰ سال گذشته، اینترنت ثابت رشد كمی داشته و الان رشدش منفی شده است. از طرفی مردم كه خواستار دریافت خدمات باكیفیت هستند هم ترجیح می دهند باتوجه به تعرفه پایین موبایل و بهتر بودن سرعت و كیفیت اینترنت اپراتورها، از موبایل استفاده كنند؛ هرچند این مساله در طولانی مدت برای ایران خوب نیست و باید چاره ای برای آن اندیشید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب